Ρυθμός και χρόνος στη τέχνη

                     Ο ρυθμός και ο χρόνος στη τέχνη

Η ομάδα ΗΧΟΠΟΙΟΙ ξεκινάει καινούργιο τμήμα με σεμινάρια για τον “ΡΥΘΜΟ και τον ΧΡΟΝΟ στο θέατρο” και για τον ηχητικό “Αυτοσχεδιασμό”

                                       με τον Νίκο Τουλιάτο για νέους Ηθοποιούς.

                                                         ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Η αλλαγή ρόλων σε μια ομάδα.

Ρυθμικό Σολφέζ και διάβασμα ρυθμικής παρτιτούρας.

Εξάσκηση στις ρυθμικές ασκήσεις και κατανόηση του τέμπο και των ρυθμικών φράσεων.  

Η άνετη όσο είναι δυνατόν χρήση του περιεχόμενου του ρυθμού σαν βοήθεια προσεγγισης του περιεχόμενου του ρόλου.

Η κατανόηση της όποιας ρυθμικής αγωγής του κειμένου.

Η δυνατότητα χρήσης των ρυθμικών αξιών μετατρέποντας τα διάφορα κείμενα σε κρουστά όργανα αποδίδοντας τα αυστηρά ρυθμικά.

Προσέγγιση του περιεχόμενου της μουσικής και κατά συνέπεια του λόγου εφαρμόζοντας διαφορετικές ρυθμικές αξίες σε διαφορετικά τέμπο.

Γνωριμία με τις μουσικές του κόσμου και ακρόαση πρωτοποριακής μουσικής και συνδυασμός τους με πεζά κείμενα και με ποίηση.

Ο Αυτοσχεδιασμός σε όλες του τις εκδοχές από απόλυτα ελεύθερος μέχρι απόλυτα ελεγχόμενος. Χωρίς θέμα ή με ανάπτυξη συγκεκριμένου θέματος. Από ελεύθερος χρονικά μέχρι συγκεκριμένου περιορισμένου χρόνου. Από ατομικός μέχρι κάθε είδους συνεργασία ντουέτα, τρίο ή ομαδικός.

Συναυλία με κρουστά και λόγο πεζό ή ποιητικό. 

Παραστάσεις που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό που ονομάζουμε ΘΕΑΤΡΟ του ΗΧΟΥ.

Το μάθημα αυτό λειτουργεί σε συνάρτηση με τα μαθήματα υποκριτικής, κίνησης κλπ. και προσπαθεί να λύσει ρυθμικά προβλήματα χρόνου εφόσον η εξοικείωση με το αντικείμενο θα είναι φυσικό επακόλουθο.

Λειτουργεί είτε ως ανεξάρτητο περιεχόμενο π.χ. Αυτοσχεδιασμός, Ακρόαση Μουσικής, Παράσταση, Ανάπτυξη τεχνικής και ρυθμικού σολφέζ, είτε υποστηρίζοντας άλλα, όπως ρυθμική αγωγή λόγου, κειμένου κλπ, κατανόηση του χρόνου στην κίνηση ή στην εκφορά του λόγου σε σχέση με την έκφραση

Ο κύκλος σεμιναριων θα ξεκινήσει Νοέμβρη και θα γίνονται 3 φορές την βδομάδα σε διαφορετικές μέρες και ώρες.

Περίοδος Α / 2 Νοεμβρίου Τετάρτη μέχρι 19 Δεκέμβρη Δευτέρα 2016.

21 μαθήματα

Περίοδος Β / 9 Γενάρη Δευτέρα μέχρι 27 Φλεβάρη Δευτέρα 2017.

22 μαθήματα

Περίοδος Γ / 1 Μαρτίου Τετάρτη μέχρι 10 Απριλίου Μ. Δευτέρα 2017

18 μαθήματα

Δευτέρα απόγευμα 1ο τμήμα 17:00 - 18:00 Ρυθμικό Σολφέζ

18:00 – 19:00 Τεχνική Μπαγκέτας

................

2ο τμήμα 21:30 – 22:30 Ρυθμικό Σολφέζ

22:30 – 23:30 Τεχνική Μπαγκέτας

Τετάρτη 1ο τμήμα 10:00 -13:00 Γενικά

2ο τμήμα 13:30 - 16:30 Γενικά

Παρασκευή 1ο τμήμα 11:00 – 12:30 Αυτοσχεδιασμός

12:30 – 13:30 Κρουστά

2ο τμήμα 16:00 - 17:30 Αυτοσχεδιασμός

17:30 – 18:30 Κρουστά

Ο κύκλος σεμιναρίων αφορά:

1 Τον ρυθμό και τον χρόνο στον λόγο, πεζό ή ποιητικό.

2 Την τεχνική μπαγκέτας και κρουστών.

3 Την ομαδική δουλειά.

4 Τον Αυτοσχεδιασμό.

5 Παράσταση στο τέλος

Εγγραφή 25€

Με την εγγραφή παίρνετε 1 ζευγάρι μπαγκέτες και 2 βιβλία

Κόστος συνολικά για όλο το διάστημα 110€ ή 10€ κάθε μάθημα

Το μάθημα βασίζετε σε 3 βιβλία του Νίκου Τουλιάτου.

1 Ρυθμός κίνηση στον χρόνο

2 Για τον Αυτοσχεδιασμό

3 Ο ρυθμός και ο Λόγος στην Τέχνη

Τα μαθήματα θα γίνονται ομαδικά σε ομάδες 15 ατόμων

Δηλώσεις συμμετοχής

τηλ. 210 9213299 και 6909857916

fb με μνμ στην ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΑΞΙΣ

fb με μνμ στην σελίδα ΑΜΚΕ ΗΧΟΔΡΑΣΗ

mail: nikostouliatos@gmail.com

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΑΞΙΣ

Γενναίου Κολοκοτρώνη 12 Κουκάκι (Παιδική Χαρά)

1 Στάση Παιδική Χαρά με τα τρόλευ 5 και 15 από Αθήνα προς Πετράλωνα ή Καλλιθέα

2 Τραίνο στάση Πετράλωνα εξοδος ΆΝΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ και τρόλευ για Παιδική Χαρά

3 Μετρό Συγγρού Φιξ 10᾽λεπτά με τα πόδια.

ΕΚΠΟΜΠΗ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2014 ERT OPEN 

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΗΜΑ 5'

ΜΟΥΣΙΚΗ 1. Λαός και Κολωνάκι 03:48

Πόσο χαμηλά πια μπορεί να πέσει ένας πολιτικός;. Βέβαια να μου πείτε ότι στο χαμηλότερο σημείο έφασε όταν πριν απο 2 χρόνια αποφάσισε να παραδόσει την χὠρα του. Ήταν τότε που έσκυψε το κεφάλι και ζἠτησε συγνώμη απο την Μέρκελ και τους τοκογλύφους τραπεζίτες. Έπεφτε κάθε μέρα όλο και πιο χαμηλά όταν έσπερνε τον φόβο, και μείωνε τη ζωή απο τα ηλίθια γερόντια. Ηλίθια που συνεχίζουν βέβαια να τον ψηφίζουν, αλλά γερόντια. Εγκαταλελειμένα, μετά απο τόσα χρόνια εργασίας. Γερόντια που δεν μπορούν να δώσουν ένα δωράκι στο εγγόνι τους. Όταν οδήγησε μερικές χιλιάδες σε αυτοκτονία. Όταν οδήγησε τόσους ανθρώπους στον δρόμο. Όταν δυέλυσε τα νοσοκομεία μαζί με τον γελοίο υποτακτικό του τον Βενιζέλο.

Πολύ χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος όταν νιώθει μέσα του βαθειά ντροπή για την επιλογή να προδώσει την χώρα του και τους πολίτες της. Μόνο ένας φοβισμένος άνθρωπος κρύβεται. Μόνο ένας κατεστραμένος ηθικά άνθρωπος φοβάται τους ανθρώπους, φοβάται τον διάλογο, φοβάται να κυκλοφορήσει, αποφασίζει με διατάγματα, κάνει τσαμπουκάδες, παρακαλάει τα αφεντικά του, στήνει συνομωσίες, απαγορεύει, έχει στρατό να τον προστατεύει. Μόνο ο εγκληματίας έχει στρατο για να προστατεύεται απο τον κόσμο που υποτίθεται ότι προστατεύει. Γιατί ακριβώς υποτίθεται.

ΜΟΥΣΙΚΗ 2. Αυλός του Πανός. Τσιγγάνικο 04:56

Δυστυχισμένα ανθρωπάκια είναι και ο Σαμαράς, και ο Βενιζέλος και όλοι οι προσκυνημένοι που υπογράφουν ή ψηφίζουν σαν πρόβατα πηγαίνοντας κόντρα στις ανάγκες των ανθρώπων που τους έδωσαν το χρήσμα να τους εκπροσωπήσουν.

Δυστυχισμένοι γιατί έχουν απωλέσει κάθε ηθική. Γιατί λειτουργούν μόνο κάτω απο τις εντολές άλλων. Όπως ακριβώς είναι και οι περίφημες δυνάμεις καταστολής. Οι δυστυχισμένοι ανεγκέφαλοι με ανύπαρκτο επίπεδο σκέψης, με αισθητική σκυλάδικου και ψευτομαγκιάς, με ικανότητες νηπίου, αγάμητοι και με ψυχολογικά προβλήματα τόσο σοβαρά που το καλύτερο γιαυτούς θα ήταν να είναι χαπακωμένοι και σε μόνιμη παρακολούθηση απο γιατρούς σαν εν δυνάμει επικίνδυνοι εγκληματίες για την δημόσια ασφάλεια, και υγεία.

Όλα αυτά τα ανθρωπάκια, όλοι αυτοί οι ραγιάδες που το μυαλό τους λειτουργεί με κάρβουνο, ή κυβερνούν ή προστατεύουν τους προδότες, που κυβερνούν, τους απατεώνες, τους κλόουν και τους εγληματίες αυτού του επικίνδυνου τσίρκου που κατάντησαν αυτή την χώρα.

Και απο κάτω βάσει όλων αυτων των γελοίων κλόουν βρίσκονται όλα τα άλλα μέλη αυτού του τσίρκου που βάζουν πλάτη για να μπορούν οι κυβερνήτες και οι δήθεν με τα μαντρόσκυλα τους να υπηρετούν τα συμφέροντα των κάθε λαμογιών αυτού του γελοίου κόσμου.

ΜΟΥΣΙΚΗ 3. Βlues Forty Days and Forty Nights 02:52

Γιαυτό έχουμε πέσει τόσο χαμηλά. Γιατί η κυβέρνηση, οι υποτακτικοί της, οι μπράβοι της δεν κοιτάνε τον ουρανό. Γιατί σέρνονται. Τρείς φορές είπε ευχαριστώ σήμερα χεσμένος και υποτακτικός απέναντι στο αφεντικό του. Πολιτικά σκουληκια. Έτσι κάθε είδους σκουλήκια βρηκαν την έκφραση τους πια. Γιατί χρειάζονται το σκοτάδι για να λειτουργήσουν.

Για να μην εισαι σκουλήκι πρέπει να είσαι περήφανος. Να είσαι άνθρωπος. Πρέπει να ονειρεύεσαι. Να έχεις οράματα. Να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια γιατί τους λες την αλήθεια. Γιατί δεν φοβάσαι να κυκλοφορήσεις. Γιατί δεν έχεις λόγο να κοροιδέψεις κανέναν. Γιατί μπορείς να ζεις στο φως. Γιατί μπορείς να έχεις φωνή.

Γιαυτό είμαστε τόσο χαμηλά. Γιατί να συναντήσεις τον άλλον πρέπει να σκύψεις πολύ.

Γιατί τα σκατά μας έπνιξαν. Σκατά με διάφορα ονόματα.

ΜΟΥΣΙΚΗ 4. Μουσική απο το σινεμά. 11:44

Ζούμε στην εποχη που βγήκαν στην επιφάνεια τα σκατά. Όλοι ξέρουν ότι πάντα οι φελλοί και τα σκατά επιπλέουν, όταν δεν υπάρχει αντίσταση να τα κρατάει χαμηλά.

Και τι επιπλέει τώρα;

Το μίσος, η βλακεία, η αυθάδεια, το θράσος, το ψέμα, ο τσαμπουκάς, η σαχλαμάρα. Κυριαρχεί ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός.

Όλα τα κοινωνικά απόβλητα βρήκαν φωνή και χώρο. Τα πιο χαμηλά ένστικτα βγήκααν στη φόρα.

Η Ντροπή, η ηλιθιότητα, η αγραματοσύνη, βρήκαν φωνή.

Όλοι αυτοί που πριν απο 5 χρόνια δεν θα τολμούσαν να αρθρώσουν λεξη γιατί ήξεραν ότι δεν μπορούν, σήμερα έχουν λόγο, εχουν βήμα, έχουν θέσεις, αποτελούν θεσμικά όργανα. Βγήκαν οι βρυκόλακες, βγήκαν οι ναζί απο τους τάφους και κανουν βόλτες στους δρόμους δηλητηριάζοντας τους νέους.

Ο πολιτισμός υποχώρησε και στην θέση μπήκαν οι Γκοτζαμάνηδες, οι Κασιδιάρηδες, οι μπράβοι της νύχτας, οι πορτιέρηδες των μπαρ. Η Νύχτα βγήκε την ημέρα και την σκοτείνιασε. Τα σκουπίδια βγήκαν απο τους κάδους και απλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Μας πνίγουν σιγά σιγά. Και αρχίσαμε να συνηθίζουμε. Καμία Αντίσταση.

ΜΟΥΣΙΚΗ 5 Σταύρος Λάντσιας 04:45

Ας τα δουμε ένα ένα

Σκοτώνουν την πρόληψη

Με άξονα τη μείωση του κόστους και με copy-paste από άλλα, εντελώς διαφορετικά από το δικό μας, συστήματα υγείας, δόθηκαν οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες του ΕΟΠΥΥ για τις προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις στην πρωτοβάθμια περίθαλψη

Της Ντάνι Βέργου

Απάνθρωπες, πέρα από αντιεπιστημονικές, είναι οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες του ΕΟΠΥΥ για τις προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις στην πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Πετσοκόβουν την πρόληψη και μάλιστα για καρκίνους που θερίζουν τον πληθυσμό, όπως του μαστού, του προστάτη, των ωοθηκών, της μήτρας και του τραχήλου, του θυρεοειδούς, αλλά και εξετάσεις κρίσιμες για τη ζωή, όπως το τρίπλεξ καρδιάς, ακόμα και σε χειρουργημένους ασθενείς! Μέχρι σήμερα ο γιατρός είχε την πλήρη ευθύνη για τον ασθενή. Αυτό σημαίνει ότι αποφάσιζε για τα πάντα και είχε και τη νομική ευθύνη. Οταν ο γιατρός υποχρεούται πλέον να ακολουθήσει τις εισαγόμενες οδηγίες του ΕΟΠΥΥ, ποιος θα έχει την ευθύνη για τον καρκίνο που δεν θα διαγνωστεί έγκαιρα ή για τις συνέπειες σε έναν καρδιολογικό ασθενή; Το βρετανικό και το αμερικανικό σύστημα υγείας ή ο ίδιος ο υπουργός; Ποιός περιμένουμε να απαντήσει;; ΜΟΥΣΙΚΗ 6. SHE Charles aznavour 2:48

Η Τέχνη δεν υπάρχει μόνο για να ξοδεύει ο κάθε δημιουργός την δύναμη του. Κάτι τέτοιο είναι ανεύθυνο και ανούσιο. Η τεχνη υπάρχει για να μεγενθύνει τα φαινόμενα της καθημερινότας και να τα αναδεικνύει με τον ξεχωριστό τρόπο και την ματιά του δημιουργού. Η Τέχνη υπάρχει για να προβάλλει τις αγωνίες και τις λαχτάρες των ανθρώπων. Η τέχνη Καθρεφτίζει, εκφράζει, προβληματίζει, δημιουργεί συνειδήσεις. ΜΟΥΣΙΚΗ 7. Jazz 06:16 Kόπηκαν λοιπόν οι προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις για τους πιο συχνούς καρκίνους. Οταν εφαρμόζεται μια τέτοια πολιτική, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα αυξηθούν οι καρκίνοι, λέει ο Ηλίας Σιώρας, καρδιολόγος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Ευαγγελισμού. Θέλουν να πληρώνει ο χειρουργημένος από την τσέπη του. Είναι αδίστακτοι καταγγέλλει για τους εμπνευστές των νέων κριτηρίων. Με λίγα λόγια, η υγεία χρηματοδοτούμενη από την τσέπη του αρρώστου. Δεν πρέπει να υποκύψει ο κόσμος. Να αντιδράσει, να διεκδικήσει, γιατί τα έχει δουλέψει. Η σωστή λέξη ειπώθηκε. Είναι Αδίστακτοι, Είναι δολοφόνοι σε διατεταγμένη υπηρεσία.. ΜΟΥΣΙΚΗ 8. Lara Fabian Adagio 04:23 Ακόμα μια αμαρτία η περίφημη ΝΕΡΙΤ Και τρίτη παραίτηση απο την βυθισμένη ΝΕΡΙΤ. Τα ποντίκια πρώτα εγκαταλείπουν το πλοίο που βυθίζεται.. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι φαίνεται οτι ηταν πολλά γεγονότα ταυτόχρονα. 1ον Το εμετικό ρεπορτάζ της “δημόσιας” τηλεόρασης υπερ του Λάτση. 2ον Η Απαρἀδεκτη χουντική απαγόρευση απο την κυβέρνηση στο δικό της κανάλι και όχι στην Δημόσια τηλεόραση, της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στην ΔΕΘ. Ακολούθησαν 3 παραίτήσεις. Μήπως γιατί είδαν ότι πλέον το μόρφωμα αυτό να μετατρέπεται και επισήμως σε υπηρέτη ιδιωτικών συμφερόντων και κυβερνητικών παρεμβάσεων, πετώντας και το τελευταίο προσωπείο “δημοσιου” χαρακτήρα.

Πλήρης κατάρρευση.

ΜΟΥΣΙΚΗ 9. Μικρές Νοθείες 04:48

ΜΟΥΣΙΚΗ 10. Nick Cave I'll love you till the end of the world 04:39 Αμφίπολη ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, Αξιότιμη κυρία Γενική Γραμματέα,

Σχετικά με την ανασκαφή στο λόφο Καστά στην Αμφίπολη, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει απέναντι σε κινδύνους που αναφύονται για την αρχαιολογική έρευνα και τους συναδέλφους που συμμετέχουν σε αυτή, αλλά και για το κύρος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, εξαιτίας της επικοινωνιακής διαχείρισης της εξέλιξης της ανασκαφής και των ευρημάτων της, σε καθημερινή βάση, για την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων, πολιτικών και άλλων, αλλά και προς τέρψη μιας κοινής γνώμης εθισμένης στον εύκολο εντυπωσιασμό και την υπερκατανάλωση τηλεοπτικών, έντυπων και διαδικτυακών υποπροϊόντων.

 Να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου να διαφυλάξει τα κάθε είδους δικαιώματα που έχει το Ελληνικό Δημόσιο ως κύριος του ανασκαπτόμενου μνημείου και του απεικονιστικού υλικού της αρχαιολογικής έρευνας, τα οποία οφείλει να τα διαχειρίζεται για το δημόσιο συμφέρον και όχι να τα αφήνει απροστάτευτα απέναντι σε προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων. Στο πλαίσιο αυτό, να μεριμνήσει άμεσα, προκειμένου να σταματήσει η ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση εικόνων και πληροφοριών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης από εξωϋπηρεσιακούς παράγοντες, που φαίνεται πως έχουν απεριόριστη πρόσβαση στην ανασκαφή, ως μη όφειλε να συμβαίνει.
 Να επιληφθεί για την ανεξέλεγκτη χρήση του ονόματος «Τύμβος Αμφίπολης» ή «Τύμβος Καστά» σε ιστοσελίδες και προσωπικές σελίδες στο διαδίκτυο, καθώς πληθαίνουν καθημερινά οι περιπτώσεις σφετερισμού του όρου.
 Να διαφυλάξει την ασφάλεια του χώρου της ανασκαφής και να προστατεύσει, και με νομικά μέτρα, την ιδιωτική ζωή και την προσωπικότητα όσων εργάζονται σε μια αρχαιολογική έρευνα, στην οποία φαίνεται ότι κάποιοι προσπαθούν να επιβάλλουν όρους τηλεθεάματος.
 Να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να σταματήσει η επικίνδυνη προβολή -μέχρι ηρωοποίηση- αρχαιοκαπήλων, ζητώντας την παρέμβαση και της Δικαιοσύνης.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου οφείλει να αντιληφθεί εγκαίρως τις επικίνδυνες ατραπούς στις οποίες έχει διολισθήσει η κατάσταση σχετικά με την ανασκαφή στην Αμφίπολη και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, προστατεύοντας, παράλληλα, και το κύρος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
 Με τιμή
 Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων Η Πρόεδρος Όλγα Σακαλή - Ο Γενικός Γραμματέας
Θέμης Βάκουλης Υπάρχει άραγε κανεις να ακούσει;;;

ΜΟΥΣΙΚΗ 11. Σταμάτης Μορφονιός Πάτερ Ημών 02:57

Βιργινία Δαμβέργη το αλίευσε στο internet Στο πανεπιστήμιο οι καθηγητές μου με δίδαξαν ότι στη διάρκεια μιας ανασκαφής διατυπώνουμε πολλές υποθέσεις και πολλά ερωτήματα, που τα αφήνουμε ανοιχτά μέχρι να τελειώσει η ανασκαφή ή έστω να χουμε επαρκή δεδομένα. Δεν προσπαθούμε να «φορτώσουμε» αυτό που σκάβουμε με την «υποχρέωση» να επιβεβαιώσει τις αρχικές υποθέσεις μας. (Κι ας μην το τηρούν βέβαια κάποιοι από αυτούς τώρα, αλλά αυτά θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή...)

Ένας άλλος μεγάλος δάσκαλος, που δεν τον πρόλαβα, είχε πει ότι «στην αρχαιολογία ό,τι είναι λογικό δεν είναι και πραγματικό» (πλέον η ρήση ισχύει και για τη σύγχρονη ζωή, γιατί μη μου πείτε ότι είναι λ.χ. λογικό να μας κυβερνάνε αυτοί που μας κυβερνάνε, αλλά κι αυτό είναι άλλο θέμα).

Με οδηγό αυτά τα δύο, ας πάμε στον τάφο της Αμφίπολης. Για να πούμε την αλήθεια μεταξύ μας: με τις σημερινές μας γνώσεις αρχαιολογίας, αν αυτές τις Καρυάτιδες μας τις έφερναν στο γραφείο από κατάσχεση, οι περισσότεροι θα τις τοποθετούσαμε στην αρχαϊστική γλυπτική του 1ου αι. π.Χ. και εξής. Το νωρίτερο να λέγαμε 2ο αι. π.Χ. Αν μας έλεγαν για ένα μνημείο που έχει μαρμάρινη επένδυση σε πώρινους τοίχους, θα λέγαμε ότι σε αυτή την τεχνική επιδόθηκαν κατεξοχήν οι Ρωμαίοι. Αν μας λέγανε για ένα κυκλικό τύμβο τέτοιου μεγέθους, θα σκεφτόμασταν ότι είναι πολυάνδριο. Αν μας λέγανε ότι βρίσκουν ταφικούς θαλάμους γεμάτους χώμα, θα λέγαμε ότι είναι συλημένοι είτε τώρα είτε στην αρχαιότητα -πόσο μάλλον αν βρίσκουμε τρύπες από τις οποίες χωράει ένας άνθρωπος σε κάθε διαφραγματικό τοίχο.

Αν μας έβαζαν σε προφορική άσκηση στο πανεπιστήμιο τάφο που έχει τη μορφή μακεδονικού, αλλά αποτελείται από 3 ή περισσότερους θαλάμους που καθένας έχει το δικό του πρόπυλο με Σφίγγες και Καρυάτιδες, μαρμάρινη οροφή και μαρμάρινες επενδύσεις, θα λέγαμε ότι ίσως κάποιος σημαντικός ντόπιος, που δεν έζησε την εποχή που φτιαχνόταν το μακεδονικό στυλ, αλλά αργότερα, θέλησε να παραγγείλει έναν τάφο που να μιμείται τους μακεδονικούς για λόγους μεγαλοπρέπειας, ενσωματώνοντας ετερόκλητα στοιχεία -και αυτός ο συγκρητισμός από μόνος του θα μας οδηγούσε σε νεότερη χρονολόγηση.

Αν μας έλεγαν ότι ο τάφος έχει μεγαλοπρεπείς θύρες χωρίς θυρώματα (σαν να είναι στοά με πρόπυλα ανοιχτή για να την επισκεφτείς), αλλά μπροστά από κάθε τέτοια θύρα έχει έναν στιβαρό τοίχο που δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε αυτήν, θα σκεφτόμασταν κατευθείαν ότι πρόκειται για τοίχους που φτιάχτηκαν σε δεύτερη φάση, για να το σφραγίσουν ή για να στηρίξουν, κι όχι όταν πρωτοχτίστηκε το μνημείο (αν θες να κλείσεις τις θύρες, όταν πρωτοχτίζεις το μνημείο, το «λογικό» είναι να βάλεις θυρόφυλλα, όχι να φτιάξεις άλλο τοίχο).

Αν μας τα έλεγαν όλα αυτά μαζί για ένα μνημείο, θα λέγαμε να τελειώσει η ανασκαφή και να δούμε οπωσδήποτε την κεραμική μέσα και έξω από τον τάφο! Γιατί όλα τα παραπάνω θα ήταν τα «λογικά», όμως μόνο η ανασκαφή θα μας έδειχνε αν ήταν και «πραγματικά».

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί έτσι γίνεται κατανοητή η σημασία του ανασκαφικού «κόντεξτ» (που λέγαμε και στο Αθήνησι). Γίνεται κατανοητό γιατί είναι σημαντικό το μνημείο (εδώ βάζω και τον Τύμβο, γιατί πιστεύω ότι θα υπάρχουν κι άλλα σημαντικά ευρήματα αν ανασκαφεί ολόκληρος). Γιατί η «λογική» μας σε αυτή την περίπτωση καθορίζεται από τις ως τώρα γνώσεις μας, που βασίζονται στα ως τώρα ευρήματα. Κάθε ανασκαφή ενός τέτοιου μνημείου μπορεί να μας ανατρέψει όσα ως τώρα θεωρούσαμε δεδομένα. Μόνο που, πριν φτάσουμε να ξαναγράψουμε τα βιβλία αρχαιολογίας, καλό είναι πρώτα να έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή και να έχουν παρουσιαστεί όλα τα ευρήματά της σε μια σύνθεση.

Στην υπόθεση της Αμφίπολης από την αρχή γίνονται δύο λάθη, που το ένα φέρνει το άλλο. Το πρώτο λάθος είναι όλες οι υποθέσεις που γίνονται, και πρέπει να γίνονται για να επιβεβαιωθούν ή να αναιρεθούν στην πορεία μιας ανασκαφικής έρευνας (συμπεριλαμβανομένης και της χρονολόγησης, της μη σύλησης κ.λπ.), βγαίνουν ως Δελτία Τύπου και αναπαράγονται ως απόλυτες αλήθειες με έναν απόλυτα αντιεπιστημονικό τρόπο (που απλώς υπογραμμίζεται από τα συνεχή λάθη των δελτίων Τύπου με την «επιστημονικοφανή» γλώσσα). Και αυτόν τον αντιεπιστημονικό τρόπο τον επιβάλλει το ίδιο το Υπουργείο Πολιτισμού (και ο πρωθυπουργός, βέβαια, αλλά αυτά τα χουμε ξαναπεί).

Το δεύτερο λάθος, απόρροια του πρώτου, είναι ότι η αμφισβήτηση κάποιου από αυτά τα στοιχεία (της χρονολόγησης, της απόδοσης σε ιστορικό πρόσωπο κ.λπ.) θεωρείται αυτομάτως ότι είναι αμφισβήτηση της αξίας του μνημείου! Για μας τους αρχαιολόγους, και θα πρεπε και για όλους, τα μνημεία δεν έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη αξία με βάση το αν είναι νεότερα, αλλά με βάση τις ιστορικές και άλλες πληροφορίες που κουβαλάνε. Κι εδώ θα επικαλεστώ την άποψη της Ο. Παλαγγιά, που είπε στα ΝΕΑ ότι, αν η άποψή της ότι το μνημείο είναι ρωμαϊκό και συνδέεται με τη μάχη των Φιλίππων είναι σωστή, το μνημείο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, καθώς συνδέεται με τη μία από τις δύο μάχες που έκριναν το μέλλον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Όποιος τόλμησε να πει ότι είναι νωρίς για το σαξές στόρυ του πρωθυπουργού (Έλληνας νεκρός του 4ου αι. π.Χ. που θα αποδείξει την ελληνικότητα της Μακεδονίας), αντιμετωπίστηκε περίπου ως προδότης! Όποιος τόλμησε να πει ότι δεν είναι σωστό ο πρωθυπουργός να εξαγγέλλει ότι «σε 15 μέρες ανοίγει ο τάφος», αντιμετωπίστηκε ως αντιπολιτευόμενος ή σφετεριστής της ανασκαφής. Όποιος επέμενε να μην συντάσσεται με την «υπέροχη γλυπτική του 4ου αι. π.Χ.» και τα «προτεταμένα χέρια», ακόμη και χωρίς να μιλάει, αντιμετωπίστηκε ως ζηλιάρης. Κι όποιος επέμενε ότι «ανοιχτή ανασκαφή» δεν σημαίνει να ταΐζουμε τον κόσμο προσδοκίες και ψευτο-επιστημονισμό μέσω των μίντια, αντιμετωπίστηκε ως οπισθοδρομικός. Για αυτή την αντιστροφή της πραγματικότητας, ναι, πράγματι, χρειαζόταν «επικοινωνιακός σύμβουλος». Όμως, το χώμα εκδικείται.

Σήμερα πού βρισκόμαστε; Οποιαδήποτε πρόβλεψη για το πότε θα τελειώσει η ανασκαφή έχει πάει περίπατο. Ο πρωθυπουργός στην τελευταία του δήλωση ξέχασε την ελληνικότητα και μίλησε για «διεθνές μνημείο». Η Γενική Γραμματέας στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, είπε στους δημοσιογράφους ότι μιλάμε για «κοσμοπολίτη ή κοσμοπολίτες» και ότι πιθανώς να υπάρχει διατάραξη από την αρχαιότητα. Η «επικοινωνιολόγος» σιωπά στο τόσο θορυβώδες μέχρι πρότινος προφίλ της.

Ένα μνημείο «φορτώθηκε» με τόσες προσδοκίες (να είναι ο τάφος του Αλέξανδρου, να αναστηλώσει το εθνικό μας φρόνημα και άλλα πολλά), που στο τέλος κινδυνεύει το ίδιο κοινό που ως χτες ξεροστάλιαζε στις οθόνες, να «απογοητευτεί» από το μνημείο. Ποιος θα τους εξηγήσει τότε ότι δεν τους απογοήτευσε το μνημείο, αλλά οι προσδοκίες που ορθώθηκαν γύρω από αυτό για λόγους που καμία σχέση δεν είχαν με την επιστημονική έρευνα; Όλοι αυτοί που για λόγους πολιτικούς, τηλεθέασης, προσωπικής προβολής, ή κατοχύρωσης θέσης εκμεταλλεύτηκαν έτσι το μνημείο, σε ποιον θα ρίξουν τότε το φταίξιμο; Πιστέψτε με, όχι πάνω τους, είναι συνηθισμένοι να ρίχνουν το φταίξιμο σε άλλους...
Κοντός (;) ψαλμός αλληλούια Μία Αρχαιολόγος


ΥΓ. Για τα περί «ανοιχτής ανασκαφής» ομού με την απαράδεκτη επιστημονικοφανή «κλειστή» γλώσσα σε δελτία τύπου που απευθύνονται στο ευρύ κοινό, και την υποκρισία όσων είδαν την Αμφίπολη ως δήθεν ανοιχτή ανασκαφή αλλά δεν έχουν επισκεφτεί ένα σάιτ μουσείου, θα τα πούμε άλλη στιγμή. Έχουμε χρόνο... Και η απαντηση του Χρυσαυγίτη Άλλο ένα άρθρο μηδενικής αξίας. Το ευφιές τίποτα και η ξευτοκουλτούρα συναντώνται -

Ενα άρθρο που επίσης βασίζεται σε υποθέσεις του γραφόν και στην πραγματικότητα δεν λέει τίποτα. Το γαμότο στην όλη υπόθεση είναι ότι όλοι που υπογράφουν επιστιμονικά και καλά κείμενα δεν θέλουν ο τάφος να είναι του Αλέξανδρου. Μα πόσο ανθέλληνες μπορεί να ε΄ναι οι νεοέλληνες?

ΜΟΥΣΙΚΗ 12. M. Καλομοίρης Νυχτερινό 06:00 Τηλεπαιχνίδια.. Μπόχα. Γέμισε η ζωή μας μπόχα. Κάνεις μπάνιο και συνεχίζεις να μυρίζεις.. Ποτίσαμε. Τα μπουρδελο κάναλα αρχίζουν να απλώνουν το χἐρι στις παιδικές ψυχές. Που είναι η δίωξη για τυς ανήλικους. Πως επιτρέπουν τον βιασμό των παιδιών, των βιασμό των παιδικών ψυχών με το ριάλιτι του music shcool. Φτιάχνουμε την επόμενη γενιά απαξιωμένων, δυστυχισμένων, απογοητευμένων, και ξεσουμισμένων;; Χρειαζόμαστε θύματα. Φοβόμαστε τόσο πολύ την επόμενη γενια, (γιατί αυτή την ευνουχίσαμε) για να μην κινδυνεύσουμε και έχουμε αρχίσει απο τώρα την άλωση των καθαρών παιδικών ψυχών;; Οι γονείς είναι ανεύθυνοι;; Αυτά είναι τα σοβαρά που έχουν φασιστικοποιήσει την κοινωνία. Τι λέτε λοιπόν για αυτά κυρία Βούλτεψη; κύριε Ντινόπουλε; κύριε... είμαι και ευγενής Γεωργιάδη; κύριοι ...... αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε όπως έκανε ο Γιώργος Βαρεμένος. Η εθνική Κατίνα κυρία Βούλτεψη, ο Εθνικός..... Γεωργιάδης, γραφικός Ντινόπουλος δεν είναι οι τρελοί του χωριού. Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ είναι ο ένας. Και κυβερνητική εκπρόσωπος η άλλη. Δεν έχουν άλλοθι τρελού. Εἴναι επικίνδυνοι πωλητές και εκφραστές των πιο χυδαίων ενστίκτων του πιο χαμηλού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας..θελουν απομόνωση. ΜΟΥΣΙΚΗ 13.Ομαδική Απόδραση a sincere conversation with mr. Agustin 08:40 Έχουμε και νούμερα στο τσίρκο μας Εαν θέλεις να είσαι στην επικαιρότητα μπορείς. Πετάς μια μαλακία και ασχολούνται μαζί σου για μερικές μέρες. Απαξιωτικός λοιπόν εμφανίστηκε με ανάρτηση του σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης ο Θάνος Τζήμερος αναφερόμενος στις Καρυάτιδες της Αμφίπολης

«Χοντροκομμένα αγάλματα νεοπλουτίστικης αντίληψης» χαρακτηρίζει τις Καρυάτιδες στην Αμφίπολη ο Θάνος Τζήμερος, με ανάρτησή του στο facebook. Γιαυτό και κάποιοι απόγονοι των Καρυάτιδων συνεχίζουν να είναι χοντροκομένα ανθρωπάρια νεοπλουτίστικης αντίληψης κύριε Τζήμερε; Για να μην χαθεί η συνέχεια; που εκτός απο τα δάχτυλα πρέπει να φαίνεται και απο το πνεύμα;; . ΜΟΥΣΙΚΗ 16. Active Member Blah – blasphemy 03:07 Μια ανάρτηση μιας φίλης της Μαρίας Φασουλάκη Φτάσαμε στην εσχατιά να γνωμοδοτεί ο φύλακας Μήτσος απόφοιτος δημοτικού ή στην καλύτερη γυμνασίου με το ζόρι για το αν ο Ερμής και ο Σάτυρος του Πραξιτέλη ή η Αφροδίτη της Μήλου είναι "πορνόγραφίες" και να συλλαμβάνει διακεκριμένους φιλέλληνες σκηνοθέτες ως πορνογράφους για γύρισμα ντοκυμαντέρ στην Επίδαυρο ... 
Ξέραμε για τις Εκκλησίες και θα το καταλαβαίναμε , αλλά στους χώρους που η ελευθερία της Τέχνης και της έκφρασης έγινε σύμβολο παγκόσμια αιώνες τώρα να πέσει στα χέρια και στη γνωμοδότηση του Μήτσου ?? πιο κάτω δεν πάει αυτός ο τόπος .. έπιασε άβυσσο ... ούτε καν πάτο 
Απόσπασματα από την ανοιχτή επιστολή των Γάλλου και Γερμανού σκηνοθετών του ντοκυμαντέρ 
"...Οι φύλακες του αρχαιολογικού χώρου έκριναν ότι οι εικόνες που κινηματογραφούσε ο Ματίας Λάνχοφ για τη σκηνή τού "Οδυσσέας και Κίρκη" ήταν "πορνογραφικές"! Ολόκληρο το συνεργείο οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα του Ναυπλίου και οι εικόνες κατασχέθηκαν. Το ντοκιμαντέρ μου διακόπηκε...." και καταλήγει η επιστολή / παγκόσμια ξεφτύλα μας :"..Ενώ κάποιοι καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων και ο Ματίας Λάνχοφ πασχίζουν να ζωντανέψουν τις πέτρες της Επιδαύρου με τη δύναμη του ζωντανού θεάτρου και της τέχνης γενικότερα, άλλοι αναζητούν μονάχα να απολιθώσουν τον τόπο σε μια λατρεία ενός ένδοξου παρελθόντος. Αυτό είναι ιδιαίτερα θλιβερό, πόσο μάλλον όταν κάτω από την έννοια της "προσβολής στο μνημείο" για την οποία κατηγορούμαστε, βλέπω να αναδύεται η φρικτή αποφορά ενός υφέρποντος εθνικισμού για την προώθηση μιας "ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" που πίστευα ότι ανήκει σε άλλες εποχές…». Πάρτα Μήτσο γιδοβοσκέ πορνόμυαλε να μη στα χρωστάω και σεις οι υπόλοιποι που τον βάλατε γκιουλέκα στον δήθεν πολιτισμό της συμφοράς που πουλάτε με το μέτρο σήμερα στους εμπόρους της διαπλοκής ... . Συγγνώμη αλλά η Τέχνη και ο Πολιτισμός μέσα απ την ελευθερία της έκφρασης προχώρησαν στους αιώνες και το γυμνό σώμα στην αρχαία Ελλάδα λατρευόταν ως το κατ εξοχήν μέσο εικαστικής έκφρασης ενώ τα σάπια μυαλά εξορίζονταν παντοιοτρόπως ... η σημερινή Ελλάδα κάνει ακριβώς το αντίθετο .. εκπορνεύεται σε όλα τα επίπεδα και κατηγορεί υποκριτικά για πορνεία την Τέχνη .. γιατί το μυαλό του σύγχρονου Έλληνα εθίστηκε μόνο στο πορνό ./. δεν του πε κανείς πως το ανθρώπινο σώμα είναι ιερό σκεύος πέρα απ το βρώμικο μυαλό του ... αλλά ποιός να του το πει ?? ξέρει τον Πραξιτέλη μήπως , το Φειδία , τον Σκόπα ?? ... γι αυτό και ντρέπομαι ως Ελληνίδα διαβάζοντας τη φράση " φρικτή αποφορά ενός υφέρποντος εθνικισμού " .. 
Ήρωας ο Μήτσος στο Λυγουριό .... Καληνύχτα Ελλάδα Ποιός μπορεί να διαφωνήσει; ΜΟΥΣΙΚΗ 17. Chaos – Chanson Du mal de lune 02:57  

Απο την Δημοσιογράφο Έλενα Φάκου. Το διαβάζω όπως έχει. Με ρωτούν αν είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα. Απαντώ πώς το ότι είμαι Ελληνίδα, είναι ένα τυχαίο γεγονός, όπως τυχαίο γεγονός είναι το ότι έχω ύψος 1.73. Για τα τυχαία γεγονότα, οι άνθρωποι, καλό είναι να μη νιώθουν περήφανοι. Αν πάλι τους αρέσει το τυχαίο αυτό γεγονός, μπορούν να νιώθουν τυχεροί κι ευτυχισμένοι, περήφανοι όμως καλό θα ήταν να αισθάνονται για ότι έχουν κατορθώσει από μόνοι τους και όχι με τη βοήθεια της τύχης, αλλά των προσόντων τους και της προσωπικής τους προσπάθειας. Μπορούν ας πούμε να νιώθουν περήφανοι που πήραν ένα πτυχίο, αυτό είναι δικό τους επίτευγμα και έχουν κάθε λόγο να το υπερηφανεύονται.Μπορεί να σας γεννηθεί το ερώτημα αν συγκινούμαι όταν επισκέπτομαι τα αρχαία μνημεία. Η απάντηση είναι ναι. Όμως, συγκινούμαι με όλα τα μνημεία, όλων των πολιτισμών, όχι αποκλειστικά με τα Ελληνικά. Ένιωσα δέος στην Ακρόπολη, το ίδιο όμως ένιωσα και μέσα στον Καθεδρικό Ναό της Κολωνίας ή στο Κολοσσιαίο. Παραδέχομαι τον Παπανικολάου εφευρέτη του τεστ Παπ, αντίστοιχα όμως παραδέχομαι και το Φλέμινγκ με την πενικιλλίνη και κάθε έναν επιστήμονα από κάθε χώρα ο οποίος με την έρευνά του κατόρθωσε να προσφέρει στην ανθρωπότητα ένα επίτευγμα του, μια ανακάλυψή του για να τη βοηθήσει.

Με ρωτούν αν αγαπώ την πατρίδα μου. Τι είναι η πατρίδα μου; Απαντώ. Οι πολιτικοί της; Αυτοί οι ανίκανοι, απατεώνες , ψεύτες και κλέφτες ; Ο λαός της; Αυτός ο κουτοπόνηρος όχλος που προσπάθησε με κομπίνες, απάτες και ρουσφέτια να αναρριχηθεί καβατζώνοντας όσα περισσότερα μπορούσε δουλεύοντας όσο λιγότερο μπορούσε; H ιστορία της; Μια ατελείωτη ιστορία από εμφύλιες διαμάχες, έριδες, διχόνοια, πολέμους, φτώχεια, αγραμματοσύνη και σκλαβιά με λαμπρή και μοναδική εξαίρεση μερικούς αιώνες προ Χριστού, όπου κάποιοι φιλόσοφοι και επιστήμονες διατύπωσαν σπουδαίες απόψεις,έγραψαν και δημιούργησαν μεγάλα έργα; Ξέρετε, αυτή η σταγόνα στον ωκεανό που τοποθετείται χιλιάδες χρόνια πριν, ήταν η εξαίρεση όχι ο κανόνας γι αυτή τη χώρα.Κι οι περισσότεροι αυτοί οι σπουδαίοι άνδρες, ξέρετε τι μοίρα είχαν; Είτε εξορίστηκαν, είτε εκτελέστηκαν από τους συμπολίτες τους, λαμπρό παράδειγμα ο Σωκράτης, που ήπιε το κώνειο.

Βλέπω την παράκρουση με τις νέες ανακαλύψεις στην Αμφίπολη και τις συνδυάζω με ένα πολύ επιτυχημένο σχόλιο που διάβασα στα Social Media: ” Έχει άλλη γλύκα να είσαι άνεργος μεν, απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου δε”. Ωραίο το παρελθόν λοιπόν και μάλιστα όσο πιο ένδοξο, τόσο πιο ωραίο, αλλά καλό θα ήταν να κάναμε κάτι και για το παρόν. Διαφορετικά, είμαστε κάτι άχρηστα κωλόπαιδα, που κληρονομήσαμε κάτι απ τους προγόνους μας, κι όχι μόνο δεν είμαστε άξιοι να το πάμε παραπέρα, ή έστω να το διατηρήσουμε, αλλά εμείς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να το καταστρέψουμε ολοσχερώς.

“Εθνικισμός” μια ανούσια έννοια παγκοσμίως η οποία μαζί με τη “θρησκεία” , (ακόμη πιο ανούσια έννοια αυτή), οδήγησαν τους λαούς στις μεγαλύτερες σφαγές, κι ακόμη το κάνουν. Ακούς το 2014 για τις θηριωδίες των Τζιχαντιστών, μια πληγή που μάλλον μόλις άνοιξε και εμπεριέχει και τις δυο αυτές έννοιες μέσα της και αναρωτιέσαι, τίποτα πια δεν έμαθε η ανθρωπότητα από τα παθήματά της; Τίποτα, σου απαντώ εγώ. Γι αυτό και αυτοί οι τύποι που ποζάρουν κρατώντας ανθρώπινα κεφάλια νιώθουν πολύ περήφανοι για την καταγωγή τους, τη θρησκεία τους και τις πράξεις τους. Η Ακρόπολη δε σου ανήκει. Ένα Toyota Corolla σου ανήκει με το οποίο πας τις Κυριακές στη Λούτσα για μπάνιο, γεμίζεις σκουπίδια την παραλία, χτυπάς τα παιδιά σου, περιδρομιάζεις τα φασολάκια απ τα τάπερ που κουβαλάς και βρίζεις τη γυναίκα σου που δεν τα μαγείρεψε ωραία κλωτσώνας ένα άκακο αδέσποτο που τυχαίνει να περνάει από μπροστά σου. Αυτός είσαι νεοέλληνα. Και δεν είμαι καθόλου περήφανη ως Νεοελληνίδα, αντιθέτως μάλλον ντρέπομαι γι αυτά κι άλλα τόσα. 

Το «Σύμπλεγμα Της Μέδουσας» Στην Ελληνική Κοινωνία

Φανταστείτε ένα κοπάδι αντιλόπες που βόσκουν στη σαβάνα. Το χορταράκι είναι τρυφερό, πριν λίγες μέρες σταμάτησε η βροχή. Οι αντιλόπες μασουλάνε, μηρυκάζουν και κουτσομπολεύουν. Τότε ξαφνικά ο άνεμος αλλάζει και στα ρουθούνια τους φτάνει μυρωδιά από… Κίνδυνος! Μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει ένα τσιτάχ πετάγεται από τα ψηλά χόρτα και τους επιτίθεται. Το τσιτάχ πιάνει τα 100 χιλιόμετρα σε λίγα δευτερόλεπτα.Όλες αρχίζουν να τρέχουν, αλλά μία, που παράφαγε, αργεί ένα δευτερόλεπτο. Το τσιτάχ τη καταδιώκει, τη φτάνει, πηδάει πάνω της και… Η αντιλόπη πέφτει. Δεν είναι νεκρή, αλλά δεν νιώθει τίποτα πια, έχει «παγώσει».

Αυτή την κατάσταση οι ηθολόγοι την ονομάζουν «αντίδραση ακινησίας».

Στη χώρα μας, όπου δεν υπάρχουν αντιλόπες και τσιτάχ, ίσως να το έχετε παρατηρήσει όταν οδηγάτε σε κάποιον επαρχιακό δρόμο. Ένας λαγός που θα βρεθεί μπροστά στο αυτοκίνητο σας θα «παγώσει», σαν να περιμένει το θάνατο.

Μπροστά στον κίνδυνο όλα τα ζώα, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, αντιδρούν συνήθως με φυγή ή πάλη. Αν νομίζουν ότι μπορούν να κερδίσουν επιτίθενται. Αν νομίζουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν τρέπονται σε φυγή.

Η τρίτη περίπτωση, του παγώματος, συμβαίνει όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν πολύ πιο ισχυρό αντίπαλο και αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να φύγουν.

Η αντίδραση ακινησίας εξυπηρετεί δύο σκοπούς:

Αν ο θύτης δεν σιγουρευτεί πως το θύμα είναι νεκρό (πράγμα που σπάνια ξεχνάνε να κάνουν τα τσιτάχ), τότε καθώς θα το κουβαλάει σε κάποιο ήσυχο μέρος για να γευματίσει ή καθώς θα κοιτάει τριγύρω μήπως έρθει κάποιο άλλο αρπακτικό, ισχυρότερο, το θύμα έχει την ευκαιρία να επιχειρήσει μια απόδραση.

Ακόμα, όμως, κι αν το τσιτάχ αρχίζει να κατασπαράζει αμέσως την αντιλόπη, το πάγωμα της προσφέρει έναν ανώδυνο θάνατο, αφού οι μηχανισμοί πόνου βρίσκονται υπό καταστολή.

Αυτή η ψυχική αποσύνδεση έχει περιγραφεί και από έναν άνθρωπο που έγινε βορά λιονταριού.

Ο γνωστός εξερευνητής της μαύρης ηπείρου David Livingstone βρέθηκε κάποτε αντιμέτωπος με τον βασιλιά της ζούγκλας (όχι τον Ταρζάν).

Το αιλουροειδές του επιτέθηκε ξαφνικά, τον άρπαξε από τον ώμο και ξεκίνησε να τον τινάζει «όπως ένα σκυλί τεριέ τινάζει έναν ποντικό».

Και συνεχίζει:

«Το σοκ μου προκάλεσε κατάπληξη. Ήταν κάτι σαν όνειρο, στο οποίο δεν υπήρχε αίσθηση πόνου ούτε συναίσθημα τρόμου, αν και είχα απόλυτη συναίσθηση των όσων συνέβαιναν.»

Ο Livingstone επέζησε για να μπορέσει να μας περιγράψει αυτή την εμπειρία αποπροσωποίησης. Ενώ, όμως, λίγοι άνθρωποι έχουν επιβιώσει από επίθεση λιονταριού, έχουμε πολλές παρόμοιες μαρτυρίες από βετεράνους πολέμου.

Οι στρατιώτες που έχασαν κάποιο μέλος τους ή είχαν διαμπερές τραύμα από βλήμα/θραύσμα αναφέρουν μια κατάσταση αποπροσωποποίησης, όπως αυτή του εξερευνητή.

Λέει ο βετεράνος του Βιετνάμ Τζον Κ:

«Άκουσα την έκρηξη του ολμού και πετάχτηκα στο έδαφος. Ευτυχώς, σκέφτηκα, δεν χτυπήθηκα. Είδα, σαν να ήμουν σε ταινία, τον νοσοκόμο να τρέχει πάνω μου. Άρχισε να ασχολείται με τα πόδια μου και τον είδα να γίνεται όλος κόκκινος, από το αίμα. Μου φάνηκε παράξενο και κοίταξα κάτω… Και είδα ότι δεν είχα πόδια… Αλλά δεν ένιωθα πόνο, δεν ένιωθα καν να είμαι εγώ.»

Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι αυτή η έλλειψη πόνου οφείλεται στην ενδορφίνη β, μια ορμόνη που εκκρίνει ο εγκέφαλος και είναι πενήντα φορές πιο ισχυρή από τη μορφίνη.

Ο Peter Levine, γιατρός, βιολόγος και ψυχολόγος, με ειδικότητα στη διαταραχή μετατραυματικού άγχους (ΔΜΤΑ) αποκαλεί αυτήν την κατάσταση το «σύμπλεγμα της Μέδουσας».

Όπως όποιος αντίκριζε καταπρόσωπο τη μυθολογική Μέδουσα γινόταν άγαλμα, έτσι και το ζώο (ή άνθρωπος), όταν βιώσει μια αναπάντεχη και συντριπτική εμπειρία, «παγώνει».

Αν επιχειρήσουμε έναν ζωομορφισμό της ελληνικής κοινωνίας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» για να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την αντίδραση της στην συντριπτική εμπειρία της οικονομικής κατάρρευσης.

Η Ελλάδα, ως αντιλόπη, μηρύκαζε αμέριμνη τα φρέσκα χορταράκια που της είχαν προσφέρει οι βροχές της ένταξης στο ευρώ.

Όταν της επιτέθηκε το τσιτάχ του νεοφιλελευθερισμού ήταν πολύ χοντρή και ανόητη για να τρέξει, ήταν πολύ αργά για να ξεφύγει.

Αν στεκόταν, μαζί με τις υπόλοιπες αντιλόπες και τα γκνου, να αντιμετωπίσει το σαρκοφάγο, εκείνο θα αποθαρρυνόταν και θα έφευγε. Όμως τα φυτοφάγα σπάνια το κάνουν αυτό (ίσως μόνο όταν κινδυνεύουν τα μικρά τους).

Άλλωστε την είχαν πείσει ότι κάθε αντίδραση, κάθε αντίσταση, είναι περιττή και μάταιη. Και ίσως να μην είχαν άδικο, αφού η αντιλόπη μόνη της δεν μπορεί να νικήσει ένα αιλουροειδές, όπως και ένα μικρό κράτος βρίσκεται σε μειονεκτική θέση όταν αντιμετωπίζει την ξαφνική επίθεση κρατών και οργανισμών πολύ πιο ισχυρών από αυτό.

Μετά το σοκ της επίθεσης και την επίκτητη (με τη βοήθεια των media) ανημποριά, το αιχμαλωτισμένο ζώο πάγωσε.

Με αυτήν την αντίδραση πετυχαίνει δύο πράγματα:

Είτε θα φαγωθεί χωρίς πόνο είτε θα περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να δραπετεύσει.

Η ελληνική κοινωνία ποντάρει πολλά σε αυτό το πάγωμα, που συνήθως συνοδεύεται από φράσεις του τύπου «think positive», «keep calm», «τη δουλειά μου να κοιτάω» κλπ.

Έχει μείνει αδρανής, ελπίζοντας πως θα μπορέσει να ξεφύγει, μόλις το αρπακτικό στρέψει αλλού την προσοχή του (και προσεύχεται για έναν πόλεμο κάπου μακριά).

Δεν πολεμάει, δεν αντιδράει. Ουσιαστικά ζει μια κατάσταση αποπροσωποίησης, λες και ό,τι βιώνει συμβαίνει σε κάποιον άλλον, λες και όλα είναι ένα άσχημο όνειρο, που σύντομα θα περάσει και η ανάπτυξη θα επανέλθει ως δια μαγείας, φέρνοντας πίσω όλο το φρέσκο χορταράκι για να συνεχίσουν τη νομή.

Από τη μεριά του αρπακτικού, το δόγμα του σοκ που αναφέρει και η Ναόμι… Κάμπελ, είναι ακριβώς η σωστή τακτική εξουδετέρωσης του θύματος.

Δεν του αφήνει χρόνο να σκεφτεί, να αντιδράσει, να συνασπιστεί. Είναι βέβαιο ότι το θήραμα θα αφεθεί να κατασπαραχτεί, ελπίζοντας μάταια στο έλεος του κυνηγού.

Μπορούμε επίσης να φανταστούμε κάθε αντιλόπη όχι ως κράτος, αλλά ως μεμονωμένο άτομο, και το κοπάδι ως την ελληνική κοινωνία.

Όταν το αιλουροειδές επιτέθηκε, οι αντιλόπες δεν συνασπίστηκαν για να το διώξουν, αλλά τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας πίσω τους πιο αδύναμους.

Αυτό το μοντέλο της «επιβίωσης του ισχυρότερου» προωθούν και οι ίδιοι οι νεοφιλελεύθεροι, αυτό είναι το σλόγκαν κάθε σαρκοφάγου.

Κάποιοι θα φαγωθούν για να ζήσουν οι άλλοι.

Αλλά υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στα τσιτάχ και στον νεοφιλελευθερισμό: Ο δεύτερος είναι αδηφάγος. Δεν χορταίνει με έναν.

4.000 αυτόχειρες, 1.500.000 άνεργοι και περισσότερα εκατομμύρια κάτω από το όριο της φτώχιας δεν αρκούν.

Το τσιτάχ θέλει μόνο να τραφεί. Ο άνθρωπος θέλει να κυριαρχήσει.

Και η κυριαρχία επιτυγχάνεται μέσω του γενικού τρόμου, της κοινωνικής αποσάθρωσης, της εμφύλιας σύγκρουσης και της γενικευμένης αναταραχής.

Στην αναμπουμπούλα το τσιτάχ χαίρεται.

 

Και θα σας πω μια πιθανή διέξοδο από το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» χρησιμοποιώντας μια αληθινή ιστορία:

Το 1976, στο Τσοντίλλα της Καλιφόρνια, 26 παιδιά απήχθησαν μέσα από το σχολικό τους λεωφορείο. Οι απαγωγείς τα πήγαν σε ένα λατομείο και τα φυλάκισαν σε μια «τρύπα», ένα τροχόσπιτο θαμμένο κάτω από τόνους χώματος.

Τα παιδιά έμειναν μια ολόκληρη μέρα εκεί μέσα, μέχρι που κατάφεραν να αποδράσουν, χωρίς κανένα να τραυματιστεί.

Σωματικά, γιατί ψυχικά όλα τραυματίστηκαν. Οι ψυχίατροι που τα παρακολούθησαν βρήκαν ότι όλα παρουσίαζαν «μακροπρόθεσμα σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχολογική, την ιατρική και την κοινωνική τους λειτουργικότητα.»

Όλα εκτός από ένα, τον δεκατετράχρονο Bob Barklay.

Τι είχε συμβεί; Γιατί ο Μπομπ δεν παρουσίασε ΔΜΤΑ;

Τα παιδιά, όπως είπαμε, είχαν φυλακιστεί κάτω από τόνους χώματος. Όταν κάποιο έγειρε πάνω σε έναν ξύλινο πάσαλο το «ταβάνι» υποχώρησε και το χώμα άρχισε να μπαίνει στην «τρύπα» τους, σαν μέσα σε μια κλεψύδρα.

Τα περισσότερα παιδιά έμειναν αποσβολωμένα, περιμένοντας το τέλος τους. Άλλα μόνο ούρλιαζαν.

Τότε ο Μπομπ ξεκίνησε να σκάβει. Κατάφερε να συνεφέρει ένα ακόμα παιδί για να τον βοηθήσει. Τελικά, χάρη στην πρωτοβουλία του Μπομπ, έφτιαξαν ένα μικρό τούνελ και κατάφεραν να βγουν πριν θαφτούν ζωντανοί.

Αυτό που απάλλαξε τον Μπομπ από το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» και το επακόλουθο ΔΜΤΑ, ήταν ακριβώς η κινητοποίηση του. Δεν έμεινε απαθής, περιμένοντας το θάνατο. Αντέδρασε, προσπάθησε και χάρη στην κινητοποίηση του σώθηκαν όλοι.

«The andidote to despair is action», έλεγε η Joan Baez. Αυτή είναι και η μόνη σωτηρία για την αντιλόπη: Η δράση.

Σε διακρατικό επίπεδο είναι ο συνασπισμός όλων των φυτοφάγων, των αδύναμων κρίκων, των γουρουνιών, ενάντια στο αδηφάγο αρπακτικό.

Όσο ο καθένας νοιάζεται μόνο για το τομάρι του το αρπακτικό θα είναι πιο δυνατό. Το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» ωφελεί συνήθως τους θύτες. Σπάνια τα θύματα. 

Και ένας τελευταίος ζωομορφισμός: Τα αρπακτικά εξοντώνουν πρώτα τα γέρικα ζώα, μετά τα αδύναμα και τα άρρωστα, και μετά τα μικρά.

Μετά τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους ασθενείς και τους μαλάκες (κατά το «πάσα νόσο και πάσα μαλακία»), έρχεται η σφαγή των παιδιών

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΤΟ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ... Ο ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΤΟ ΕΚΔΩΣΕΙ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ... ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΩΡΟ

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=wWdut0XaUj8

Καλώς έγινε η συναυλία στην ΕΡΤ. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Πήγε πολύς κόσμος. Για να κρατάμε ζωντανή την ιστορία. Να μην ξεχνιόμαστε. Να μην χαλαρώνουμε. Όμως το ερώτημα παραμένει εδώ και χρόνια το ίδιο απο τις μεγαλες συναυλίες των κομμάτων, απο τα φεστιβάλ των νεολαιών. Ο κόσμος πηγαίνει για την ουσία του αγώνα, της πολιτικής θέσης ή ιδεολογίας που εκφράζει ο κάθε φορέας; ή για τους καλλιτέχνες;; ο κόσμος πήγε εχθές για την ΕΡΤ και για να συμπαρασταθεί στον αγώνα των εργαζομένων ή για τους τραγουδιστές;;;; Γιατί δεν ήταν εκεί και προχθές, π.χ. Επαναλαμβάνω καλώς έγινε. Αλλά ας το δούμε συνολικά και επι της ουσίας. Σε αυτές τις εκδηλώσεις δεν έχουμε ούτε αγωνιστικό περιεχόμενο και συνείδηση της πράξης, αλλά ούτε και πρόταση αισθητική, καλλιτεχνική κλπ. Μια μεγάλη συναυλία με τους γνωστούς συναδέλφους που (ποιός έχει πραγματικά αμφιβολία;) όποιος και να το οργάνωνε τον ίδιο κόσμο θα είχε. Επαναλαμβάνω σε αυτές τις συνθήκες καλώς έγινε. Τίποτα δεν περνάει απαρατήρητο. Αλλά να το δούμε και απο μια άλλη οπτική. Γιατί τέτοια επαναλαμβανονται πολλά χρόνια τώρα και συνηθως κάνουμε λάθος εκτιμήσεις.... ΚΑΛΗΜΕΡΑ

1

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΑΕΠ
1980 20% Καραμανλής, Ράλλης
1989 76% Παπανδρέου Ανδρέας
1996 103% Μητσοτάκης
2004 98% Σημίτης
2009 116% Καραμανλής ο νεώτερος

ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΜΕ 100 ΚΑΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ 100.. 
Σήμερα περισσότερο νομίζω 160%

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΕΤΣΙ. Ελπίζω ότι το καταλαβαίνουν πια.... Διότι με πρόβλεψει του αφεντικού της ΜΕΡΚΕΛ το 2020 θα μετ´ά την καταστροφή το χρέος θα ειναι 160%

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ;;;;;;
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ

1